NO LOVE LOST

geçen gün atölye çıkışı otobüse bindim. sadece en öndeki mkoltuk boştu. oturdum. adamın kıçı çok büyük olduğu için, düşecek gibiydim. aslında o bir adam değildi, o yürüyen bir kıçtı. ah kafka ah!
çevreme bakınmaya başladım. sonra şöyle bir hayal kurdum ve çok güldüm:

ertesi gün atölyedeyim, gözleirm mosmor, darp izleri. aaa çılga yavrum noldu diye souyorlar. ben de şu hikayyi anltmaya başlıyorum ehem ''geçen çıkışta otobüse bindim, 1,5 porsiyonluk kıçı olan bir adam yüzünden koltuğa oturamadım. çevree bakınıyordum. beğenemedin mi diye sordu, evet, kıçın çok büyük dedim. o da beni dövdü''

bu beni çok güldürdü.
güldüm işte be